Wpis ten pierwotnie opublikowano 8 czerwca 2015 roku. Po lekkim odświeżeniu treści warto jednak przypomnieć winiarzom o obowiązkach w zakresie znakowania wina. Kontrole WIJHARS a także moje obserwacje potwierdzają, że wielu polskich winiarzy wciąż popełnia błędy w tym zakresie. Nadto, od 8 grudnia 2023 roku, w życie wchodzą nowe przepisy wymagające od producentów wina podawania wartości odżywczej oraz wykazu składników. Opracowanie poniższe nieustannie się zatem rozwija 🙂
Aktualizacja 1 grudnia 2023 roku.
Etykieta butelki skrywającej upragnione wino, powinna być nie tylko nośnikiem marketingowego przekazu ale także dostarczyć nam pełnych, niezbędnych informacji, pozwalających na racjonalne podjęcie decyzji o jego zakupie. O etykietach win napisano już w Internecie wiele, zarówno w kontekście rozszyfrowywania apelacyjnych zawiłości jak i narzuconych przez prawo formalnych wymagań obowiązujących w poszczególnych krajach. Stan wiedzy warto jednak na bieżąco aktualizować, czemu posłużyć ma także niniejszy wpis.
Raz jeszcze zachęcam do lektury!
CO W PRAWIE PISZCZYPodstawowe przepisy obowiązujące w Unii Europejskiej
Ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (tzw. ustawa winiarska) Dz.U. 2011 nr 120 poz. 690
Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczychDz.U. 2001 nr 5 poz. 44
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczychDz.U. 2015 poz. 29
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 marca 2015 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej niektórych napojówDz.U. 2015 poz. 474
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie sposobu ustalania i umieszczania numeru identyfikacyjnego partii wina z określonego rocznika lub wina z określonej odmiany winorośliDz.U. 2012 poz. 4
CZYM JEST ETYKIETA?
Wskazane powyżej Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, miało w intencji autorów dokonać aktualizacji, uproszczenia i ujednolicenia prawa żywnościowego UE dotyczącego znakowania żywności (w tym alkoholu). Nowe przepisy mają ułatwić konsumentom dokonanie wyboru przy zakupie produktów żywnościowych. Głównym celem tych stosunkowo nowych przepisów jest przede wszystkim dostarczanie pełnych i zgodnych z prawem informacji konsumentom, a także zapewnienie harmonijnego funkcjonowania rynku wewnętrznego obrotu żywnością. Pośród swoich licznych zapisów, omawiane Rozporządzenie definiuje szereg pojęć takich jak czytelność, pole widzenia, nazwa opisowa, nazwa zwyczajowa, itp. I tak:
Etykieta oznacza jakąkolwiek metkę, znak firmowy, znak handlowy, ilustrację lub inny opis pisany, drukowany, tłoczony, odbity lub w inny sposób naniesiony na opakowanie lub pojemnik z żywnością lub załączony do opakowania lub pojemnika z żywnością.
Etykietowaniem będziemy zaś nazywali wszelkie napisy, dane szczegółowe, znaki handlowe, nazwy marek, ilustracje lub symbole odnoszące się do danego środka spożywczego i umieszczone na wszelkiego rodzaju opakowaniu, dokumencie, ulotce, etykiecie, opasce lub pierścieniu towarzyszącym takiej żywności lub odnoszącym się do niej
Gdy już jesteśmy przy definicjach to przydadzą się nam jeszcze następujące:
Składnik oznacza każdą substancję lub produkt, w tym środki aromatyzujące, dodatki do żywności, enzymy spożywcze oraz każdy komponent składnika złożonego, użyte przy wytworzeniu lub przygotowywaniu danego środka spożywczego i nadal obecne w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie. Pozostałości nie uważa się za składniki.
Dodatek do żywności oznacza każdą substancję, która w normalnych warunkach ani nie jest spożywana sama jako żywność, ani nie jest stosowana jako charakterystyczny składnik żywności, bez względu na swoją ewentualną wartość odżywczą, której celowe dodanie, ze względów technologicznych, do żywności w trakcie jej produkcji, przetwarzania, przygotowywania, obróbki, pakowania, przewozu lub przechowywania powoduje, lub można spodziewać się, że powoduje, iż substancja ta lub jej produkty stają się bezpośrednio lub pośrednio składnikiem żywności.
Etykieta elektroniczna to strona internetowa, która będzie zawierała pełne informacje dotyczące wartości odżywczej oraz wykazu składników produktu. Na etykiecie umieszczamy w tym celu kod QR, który prowadzi bezpośrednio do strony informacyjnej zwanej „etykietą elektroniczną”. Na stronie tej powinny być wyświetlane wyłącznie informacje wymagane prawem. Nie jest to przestrzeń dla stosowania treści sprzedażowych, opisów sensorycznych czy materiałów marketingowych. Elektroniczne systemy etykietowania nie mogą śledzić użytkowników ani gromadzić żadnych danych na ich temat. Strony etykiet nie mogą też zawierać informacji reklamowych.
ZASADY OGÓLNE
Zanim przejdziemy do omawiania konkretnych elementów etykiety wina, należy przyswoić sobie kilka zasad, którymi musimy się kierować opracowując etykietę. Przede wszystkim informacje które są obowiązkowe muszą być zawsze łatwo dostępne i znajdować bezpośrednio na opakowaniu lub na załączonej do niego etykiecie w taki sposób, aby były dobrze widoczne, wyraźnie czytelne oraz, w stosownych przypadkach, nieusuwalne. Nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte, pomniejszone ani przerwane jakimikolwiek innymi nadrukami, ilustracjami czy innym materiałem. Co oczywiste, na etykietach muszą znaleźć się informacje obowiązkowo wymagane przez przepisy. Inne informacje mogą być umieszczane tylko wtedy jeśli przepisy pozwalają na ich fakultatywne umieszczenie. Obowiązkowe informacje na temat żywności muszą być podawane nadto w języku łatwo zrozumiałym dla konsumentów z państw członkowskich, w których dany środek spożywczy jest wprowadzany na rynek.
Obowiązkowe dane szczegółowe umieszcza się w tym samym polu widzenia na pojemniku, by były jednocześnie czytelne w takim samym stopniu bez konieczności odwracania pojemnika, w formie nieusuwalnych znaków, a dane te muszą być wyraźnie wyodrębnione z otaczającego je tekstu lub obrazów graficznych.Rozmiar czcionki użytej do zapisu danych szczegółowych musi wynosić co najmniej 1,2 mm, niezależnie od zastosowanego formatu czcionki.ELEMENTY OBOWIĄZKOWE ETYKIETY WINA
Zgodnie z przywołanymi wyżej dokumentami mamy kilka elementów bezwzględnie wymaganych na etykietach wina. Muszą mieć one charakter widoczny, czytelny i trwały a są nimi:
Oznaczenie kategorii produktu winiarskiego
Informacja o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym
Zawartość alkoholu
Miejsce wytworzenia
Wskazanie podmiotu butelkującego
Informacja o importerze
Zawartość cukru
Zawartość potencjalnych alergenów
Numer partii
Ilość produktu netto
Wartość odżywcza
Wykaz składników
ad. 1 – kategoria produktu
Jako kategorię należy tu wskazać oznaczenie przyjęte dla kategorii produktu winiarskiego zgodnie z definicjami podanymi w załączniku IV rozporządzenia NR 479/2008. Odstąpić od takiej praktyki można jedynie w przypadku win oznaczonych na etykiecie chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym.
Kategorie produktów winiarskich:
wino
młode wino w trakcie fermentacji
wino likierowe
wino musujące
gatunkowe wino musujące
gatunkowe aromatyczne wino musujące
wino musujące gazowane
wino półmusujące
wino półmusujące gazowane
częściowo sfermentowany moszcz winogronowy
częściowo sfermentowany moszcz gronowy uzyskiwany z suszonych winogron
ad. 2 – Informacja o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym
Jeśli wino może identyfikować się którymś z tych oznaczeń, etykieta powinna zawierać oznaczenie termin chroniona nazwa pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne oraz przedmiotową chronioną nazwę pochodzenia lub stosownie chronione oznaczenie geograficzne.
ad. 3 – Zawartość alkoholu
Mowa tu o rzeczywistej zawartości alkoholu na objętość (w procentach objętościowych). Rzeczywistą objętościową zawartość alkoholu, wyraża się w pełnych jednostkach procentowych lub w jednostkach połówkowych.
Po liczbie wyrażającej rzeczywistą objętościową zawartość alkoholu następuje symbol „% obj.” który mogą poprzedzać słowa rzeczywista zawartość alkoholu, rzeczywisty alkohol lub skrót alk. – np. alk. 12 % obj. Dopuszczone odchylenie to 0,5 % obj. dla win spokojnych oraz 1 % obj. dla win musujących przy pomiarze dokonywanym w 20 °C.
Nie naruszając tolerancji ustalonych w odniesieniu do stosowanej referencyjnej metody analizy, wykazana zawartość alkoholu nie może różnić się od zawartości wynikającej z analizy o więcej niż 0,5 % obj. Zawartość alkoholu w produktach sektora wina o chronionych nazwach pochodzenia lub o chronionych oznaczeniach geograficznych przechowywanych w butelkach przez ponad trzy lata, winach musujących, gatunkowych winach musujących, gazowanych winach musujących, winach półmusujących, gazowanych winach półmusujących, winach likierowych i winach z przejrzałych winogron, nie naruszając tolerancji ustalonych dla stosowanej referencyjnej metody analizy, nie może jednak różnić się od zawartości określonej w drodze analizy o więcej niż 0,8 % obj.
(czcionka wysokości minimum 3 mm dla butelki 0,75 l)
ad. 4 – Miejsce wytworzenia
Jako miejsce wytworzenia podaje się dokładną nazwę miejscowości oraz nazwę kraju pochodzenia. Poprawny zapis powinien przyjąć, któryś z następujących wariantów:
wino z Polski
wyprodukowane w Polsce
produkt Polski
ad. 5 – Wskazanie podmiotu butelkującego
Nazwę i adres butelkującego uzupełnia się: słowami butelkujący lub butelkowane przez […], które można uzupełnić określeniami odnoszącymi się do gospodarstwa producenta.
W przypadku butelkowania na zlecenie, wskazanie butelkującego uzupełnia się słowami butelkowane dla […] lub, gdy wskazuje się nazwę i adres osoby, która przeprowadziła butelkowanie w imieniu osoby trzeciej, słowami butelkowane dla […] przez […].
Jeśli butelkowanie odbywa się w innym miejscu niż siedziba butelkującego, dokładnym danym, o których mowa w niniejszym ustępie, towarzyszy odniesienie do dokładnego miejsca, w którym miała miejsce czynność, oraz, jeśli butelkowanie przeprowadza się w innym państwie członkowskim, nazwa tego państwa.
Wymogi te nie mają zastosowania, w przypadku gdy butelkowanie odbywa się w bezpośrednim sąsiedztwie butelkującego.
W przypadku pojemników innych niż butelki słowa butelkujący i butelkowane przez […] zastępuje się odpowiednio słowami pakujący i pakowane przez […], o ile użyty język sam nie wskazuje na taką różnicę.
ad. 6 – Informacja o importerze
Jeśli wino jest importowane należy wskazać w sposób wyraźny także oznaczenie samego importera. Importerem jest podmiot, który sprowadza wina spoza UE.
ad. 7 – Zawartość cukru
Oznaczenie to będzie obligatoryjne tylko dla wina musującego, gatunkowego wina musującego, gatunkowego aromatycznego wina musującego i wina musującego gazowanego. Przyjęte do tego celu oznaczenia wskazują określony poziom cukru resztkowego w gotowym winie:
ad. 8 – Zawartość potencjalnych alergenów
Najczęściej informacja o zawartości dwutlenku siarki i siarczynach w stężeniach powyżej 10 mg/kg lub 10 mg/litr w przeliczeniu na całkowitą zawartość SO2 dla produktów w postaci gotowej bezpośrednio do spożycia.
ad. 9 – Numer partii
Oznaczenie produktów numerem partii nie jest wymagane Rozporządzeniem nr 1169/2011 jest jednak istotne z punktu widzenia samego producenta (na wypadek wycofania partii produktu z rynku). Zasady znakowania produktu numerem partii określa krajowe prawo, tj. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu znakowania niektórych grup i rodzajów artykułów rolno-spożywczych kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej (Dz.U. 2004 nr 83 poz. 772). Artykuły rolno-spożywcze wprowadzane do obrotu znakuje się widocznym, czytelnym i nieusuwalnym kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej, umożliwiającym identyfikację artykułu rolno-spożywczego z danej partii produkcyjnej. Środki spożywcze w opakowaniach jednostkowych znakuje się kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej na opakowaniu albo etykiecie. W przypadku opakowań zbiorczych, kod identyfikacyjny partii produkcyjnej umieszcza się na opakowaniu albo pojemniku lub podaje w dokumentach przewozowych lub innych dokumentach towarzyszących. Środki spożywcze w opakowaniach jednostkowych znakuje się kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej na opakowaniu albo etykiecie. Jeżeli nie jest możliwe jednoznaczne odróżnienie kodu identyfikacyjnego od innych informacji zawartych w oznakowaniu, kod identyfikacyjny należy poprzedzić literą „L”, np. L 123 2020.
ad. 10 – Objętość netto
To nic innego jak zawartość wina w butelce wyrażona mililitrach, centylitrach lub litrach, np. 750 ml. (UWAGA: skrót ML oznacza ewentualnie megalitry a nie mililitry, prawidłowo znakowane jako ml).
Nie ma potrzeby umieszczania przed liczbą żadnego oznaczenia. Jeśli już, to stosujemy pełną nazwę:
objętość netto
masa netto
zawartość netto
W żadnym wypadku nie może to być jednak oznaczenie typu poj. – nie pojemność butelki a ilość wina jest tu bowiem oznaczana, ani też obj. – skrót odnoszący się do objętościowej metody pomiaru zawartości alkoholu.
(czcionka wysokości minimum 4 mm dla butelki 0,75 l)
ad. 11 – Wartość odżywcza
Pełna i obowiązkowa informacja o wartości odżywczej obejmuje:
wartość energetyczną oraz
ilość tłuszczu, w tym kwasów tłuszczowych nasyconych; węglowodanów, w tym cukrów; białka oraz soli.
Zgodnie z nowymi regulacjami informacja o wartości odżywczej umieszczona na opakowaniu napoju winiarskiego lub na załączonej do niego etykiecie może ograniczać się do podania wartości energetycznej, którą można wyrazić za pomocą symbolu »E« oznaczającego energię. Należy pamiętać, iż musi się ona znajdować w tym samym polu widzenia, co pozostałe obowiązkowe dane szczegółowe. Pełną wartość odżywczą możemy wówczas umieścić na etykiecie elektronicznej.
ad. 10 – Wykaz składników
Wykaz składników musi zawierać wszystkie użyte w procesie produkcji wina opatrzonego etykietą i nadal obecne w produkcie końcowym dodatki oraz substancje pomocnicze w przetwórstwie powodujące alergie lub reakcje nietolerancje.
Dodatki do żywności uznaje się za składnik zgodnie z ogólną definicją „składnika” a zatem wszystkie dodatki stosowane w produkcji wina stanowią integralną część wykazu składników.
Dodatki do żywności i enzymy stosowane jako substancje pomocnicze w przetwórstwie nie muszą być uwzględniane w wykazie składników. Przewiduje się jednak obowiązkowe wskazanie wszelkich użytych przy wytworzeniu produktu i nadal obecnych w produkcie końcowym składników lub substancji pomocniczych w przetwórstwie powodujących alergie lub reakcje nietolerancji, nawet w zmienionej formie.
W przepisach szczegółowo określono pełny wykaz dodatków i substancji pomocniczych w przetwórstwie, które można stosować w produkcji wina, pogrupowano je według odpowiednich kategorii funkcjonalnych (regulatory kwasowości, konserwanty i przeciwutleniacze, czynniki stabilizujące itp.) oraz podano terminy do stosowania na potrzeby nazywania kategorii funkcjonalnych i substancji, które mają być wymienione w wykazie składników.
Wykaz składników produktów winiarskich powinien zostać wskazany na opakowaniu lub załączonej do niego etykiecie, choć, jak wskazano w przepisach, ewentualnie, może być podany za pomocą środków elektronicznych znajdujących się na opakowaniu lub na załączonej do niego etykiecie.
DANE UMIESZCZANE DOBROWOLNIE
Rocznik
Nazwy szczepów winorośli
Informacje o zawartości cukru resztkowe (poza sytuacjami kiedy jest to obowiązkowe, patrz wyżej)
Określenie tradycyjne (dla win o chronionej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznym)
Wspólnotowy symbol określający chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne
Metoda produkcji
ad. 1 – Rocznik
Jako rocznik wina podaje się rocznik zbioru winogron (minimum 85% winogron zebranych w danym roku). Dla win lodowych zebranych zimą po 1 stycznia, podaje się jako rok zbiorów rok poprzedni (czyli rok w którym grona dojrzały).
ad. 2. – Nazwy szczepów winorośl
Jedna dana odmiana stanowi minimum 85% zawartości kupażu, może zostać umieszczona na etykiecie. W przypadku użycia większej ilości odmian, jeśli stanowią łącznie 100% zawartości kupażu, oznaczamy je od począwszy od tej której zawartość jest największa. Jeśli odmian jest więcej niż 3, to kolejne odmiany powinny zostać ujęte już poza główną etykietą.
ad. 3 – Informacje o zawartości cukru resztkowego
Poza sytuacjami kiedy jest to obowiązkowe (czyli dla „win musujących”). Zawartość cukru oznaczana jest poprzez zastosowanie określeń takich jak:
wino wytrawne – jeżeli zawartość cukru nie przekracza 4 gramów na litr lub 9 gramów na litr, pod warunkiem że całkowita kwasowość wyrażona w gramach kwasu winowego na litr wynosi nie więcej niż 2 gramy poniżej zawartości cukru resztkowego (tak, wiem, boli od tego głowa :P)
wino półwytrawne – jeżeli zawartość cukru przekracza maksymalne ilości określone powyżej, ale nie przekracza 12 gramów na litr lub 18 gramów na litr, pod warunkiem że całkowita kwasowość wyrażona w gramach kwasu winowego na litr wynosi nie więcej niż 10 gram poniżej zawartości cukru resztkowego.
półsłodkie – jeżeli zawartość cukru jest wyższa niż maksymalne ilości określone powyżej, ale nie wynosi więcej niż 45 gramów na litr
słodkie – jeżeli zawartość cukru wynosi co najmniej 45 gramów na litr.
ad. 4 – Określenie tradycyjne (dla win o chronionej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznym)
Oczywiście jeśli danemu winu przysługuje taka ochrona.
ad. 5 – Wspólnotowy symbol określający chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne
To miejsce na symbole przyjęte dla oznaczenia tych dwóch sposobów ochrony produktu:
ad. 6 – Metoda produkcji
Ta część zachowana jest elementów wskazujących na specyfikę technologiczną powstawania produktu. Może ona wyróżniać wino ze względu na oryginalny sposób jego wytworzenia. Np: wino dojrzewało w beczce z dębu amerykańskiego lub wino fermentowało w glinianych amforach.
PODSUMOWANIE
Zawartość etykiety wina jest sprawą szczególnie wrażliwą. Konieczne jest zatem bardzo literalne podejście do przepisów regulujących ten przedmiot dla uniknięcia późniejszych, przykrych postępowań. Pamiętajcie proszę, że każdy przecinek, kropka czy rozmiar czcionki, naprawdę mają znaczenie. Jeśli będziecie potrzebowali profesjonalnego audytu etykiet przed wysłaniem do druku, razem z zespołem prawoalkoholowe.pl, pozostajemy jak zawsze w Waszej dyspozycji 🙂
Dziękuję za miłe słowo 🙂 Ufam, że artykuł jest przydatnym. Polskie prawo nie przewiduje stosowania wyróżnika „wino jakościowe”. Przy tej ilości winnic jaką obecnie posiadamy nie znajduje to uzasadnienia. Potwierdzenie jakości wina wynika zatem z rzetelności do której jesteśmy zobowiązani podczas podawania parametrów wina na etykiecie. Decyzja zakupowa konsumenta może więc polegać na świadomym wyborze miejsca wytworzenia, szczepu, rocznika, metody produkcji czy też zawartości alkoholu.
Nie, co do zasady informacje na etykiecie mogą być umieszczane w innych językach (byle konsekwentnie). Tylko część z nich (np. zawartość alergenów) musi być tłumaczona na język kraju w którym odbywa się sprzedaż (dlatego też widujemy często naklejki importerów).
W zakresie ogólnych przepisów odnoszących się do znakowania żywności tak. Przepisy szczególne regulujące rynek wina odnoszą się jednak oczywiście wyłącznie do wina.
Czy zawartość alkoholu może być podawana/drukowana wraz z oznaczeniem partii produkcyjnej. Pytam bo można od razu wydrukować większa liczbę etykiet i tylko zmieniać zawartość alkoholu w zależności od partii.
Zawartość alkoholu musi być podana na etykiecie produktu wprowadzanego do sprzedaży, w sposób zgodny z przepisami (rozmiar czcionki, miejsce na etykiecie, treść oznaczeń itp.). Czy będzie wydrukowany na etykiecie, dodrukowany z numerem partii czy też dopisany ręcznie nie ma już znaczenia. W praktyce wielu producentów na większej serii etykiet nie umieszcza informacji, które ulegają zmianie jak numer partii, rocznik i odmiana (w przypadku wina) czy wspomniana zawartość alkoholu.
Czy mógłby Pan proszę wskazać informacje na etykiecie, które w przypadku importu wina z krajów UE muszą zostać przetłumaczone na język polski, jak również wskazać podstawę prawną wymaganego tłumaczenia na język polski dla poszczególnych punktów (1-9) z listy elementów obowiązkowych etykiety wina, wymienionych w artykule?
dziękuję za przybliżenie tematu. Ciekawi mnie, czy na etykiecie można informować dowolnie o zdobytych medalach na konkursach winiarskich, czy są jakieś regulacje prawne, które to ograniczają ?
Witam .Czy uważa Pan, że przy produkcji z winogron które nie pochodzą z upraw własnych nie można na etykiecie wpisać jako producenta podmiotu który przetwarza winogrona na wino (i również butelkuje)? Patrząc na definicję producenta w rozporządzeniu 2019/33 wydaje mi się że podmiot przetwarzający winogrona na wino będzie producentem nawet jak przetwarza winogrona niepochodzące z upraw własnych?
To nie jest kwestia moich poglądów tylko przepisów 🙂 Te zaś nie wymagają oznaczenia producenta a jedynie „miejsce wytworzenia wina” oraz określenie „podmiotu butelkującego”. Rozporządzenie 2019/33 zupełnie nie dotyczy zupełnie tego przedmiotu. Odpowiadając nieco inaczej na to pytanie to nie, nie trzeba oznaczać producenta winogron. Oczywiście nie istnieje możliwość produkcji wina z zakupionych winogron w systemie „małego winiarza” jest to jednak możliwe bez tych przywilejów.
Nie do końca się zrozumieliśmy co wynika pewnie z nieprecyzyjnego sformułowania pytania przeze mnie. Pytanie brzmi: czy można na etykiecie wskazać jako producenta i zarazem butelkującego firmę X, jeżeli firma ta produkuje wino z winogron niepochodzących z własnych upraw. Ja w przepisach nie widzę przeciwwskazań. Odnoszę sie do Ad. 5 Pana artykułu gdzie sugeruje Pan, że wskazanie firmy X jako butelkującego możliwe jest tylko jeżeli winogrona pochodzą z własnych upraw tej firmy. Z góry dziękuje za odpowiedź.
Odpowiedziałem na to pytanie całkiem precyzyjnie 🙂 Na winie nie podajemy producenta. Podajemy jedynie podmiot butelkujący 🙂 Co do moich sugestii z punktu 5 to niczego takiego tam nie napisałem – jest tam „można oznaczyć je zapisem” gdy wino jest butelkowane przez nas samych. W przypadku gdy podmiot butelkujący jest inny wpisujemy zwyczajnie dane tego podmiotu.
Ja ad. 5 czytam w ten sposób że wskazuje on na dwie przesłanki umożliwiające oznaczenie wina zapisem „zabutelkowano w winnicy”, a mianowicie:
– produkcje z upraw pochodzących z upraw własnych,
– zabutelkowanie przez samego winiarza
Stąd moje pytanie czy jeżeli producent produkuje z zakupionych winogron i sam butelkuje to można go wskazać zarówno jako producenta jak i butelkującego. Mam świadomość że przepisy nie wymagają wskazywania producenta ale czy uważa Pan że takie wskazanie na etykiecie może się znaleźć? Przepis dotyczący fakultatywnych danych szczegółowych wskazuje chyba że inne dane też umieścić na etykiecie wolno.
A co jeśli chodzi o samą dopuszczalność wskazania producenta na winie? Pisze Pan że na winie nie wskazujemy producenta ale ma Pan na myśli nie ma takiego obowiązku czy nie można tego robić?
Proszę przeczytać raz jeszcze ten artykuł na spokojnie 🙂 Obowiązkowe są wyłącznie te informacje, które wymienione zostały na powyższej liście. Obowiązkowo podajemy MIEJSCE WYTWORZENIA oraz DANE PODMIOTU BUTELKUJĄCEGO. Oczywiście możemy podać nazwę producenta.
Czy użycie oznaczenia „e” przy określeniu objętości prowadzi do jakichś dodatkowych komplikacji? W ustawie jest zapis, że jeżeli się na to decydujemy musimy prowadzić rejestr zabutelkowanego wina gdyż będzie to kontrolowane. Z tego co wiem GUM i tak kontroluje winiarzy, więc może warto umieścić znaczek i nie przejmować się, że nalewarka nalała o 1 ml za mało?
Oczywiście można oznaczać butelkę znakiem „e” ale musimy mieć na względzie także szerszy kontekst sprawy. Poza kwestiami dotyczącymi paczkowania czy znakowania ilości produktu mamy też przepisy akcyzowe. Szczególnie w przypadku wina produkowane z upraw własnych, tj. w tzw. reżimie „małego winiarza”, butelka jest naczyniem miarowym. Pojemność nominalna musi się zgadzać z ilością produktu akcyzowego jako, że od tej właśnie ilości naliczany jest podatek. Uśrednianie nie jest zatem dopuszczalne.
A jak IJHARS odnosi się do mapek z oznaczeniem województwa. Wiem, że oznaczenia krain geograficznych odpadają (podczas certyfikacji na rocznik i odmianę powiedziano mi że aby się certyfikować na miejsce pochodzenia, winnica musi być uprawiana minimum 25lat). Sporo winnic takie mapki umieszcza, pytanie czy zgodnie z prawem?
Znakowanie przede wszystkim nie powinno wprowadzać w błąd. Nie powinno tez zawierać określeń odmiejscowych – te mogą być umieszczane jedynie na wina z „apelacją”. Czy warunki takie spełnia oznaczenie na mapce? Kwestia interpretacji przepisu. Jak dotąd nie spotkałem się jednak z takim zastrzeżeniem w praktyce polskich winnic. Oczywiście jeśli nie jest to konieczne to nie musimy testować systemu 🙂
Dzień dobry, wielkie dzięki za ten artykuł. Chciałam się tylko upewnić choć czuję, że odpowiedź już znalazłam w komentarzach. Mam pytanie w kontekście miodu pitnego: jak wygląda w praktyce numer partii (ad 9) oraz numer identyfikacyjny partii wina (ad 11). Wygląda na to, że miód pitny wymaga tylko naniesienia numeru partii, bo tym drugim wypadku Dziennik Ustaw mówi wyłącznie o winie.
Tak, certyfikuje się wyłącznie wina (co do rocznika i odmiany). Dla miodu pitnego wystarczy numer partii. Odsyłam do wpisu, który poświęcony jest wyrobom winiarskim, takim jak miód pitny. Przepisy dla wina mogą spowodować pewne zamieszanie z uwagi na swoją specyfikę. https://paragrafwkieliszku.pl//znakowanie-cydru-miodu-pitnego-i-win-owocowych/
Witam, mam pytanie odnośnie nazw odmiejscowych, które jak rozumiem, nie mogą pojawić się na etykiecie wina polskiego, ponieważ brak nam apelacji. Natomiast jeśli na winie znajduje się logotyp Dziedzictwa Kulinarnego, na którym m.in. widnieje nazwa regionu np. Dolny Śląsk. W związku z powyższym, czy możliwe jest zamieszczenie logo DK z nazwą odmiejscową na etykiecie ?
Wszystko zależy od wrażliwości lokalnego IJHARSu. Zasadniczo nie oznaczamy nazwami odmiejscowymi win bez apelacji. Dziedzictwo Kulinarne nie jest certyfikacją w rozumieniu przepisów o ChNP zatem może budzić jakieś wątpliwości. Czasem drażliwe są nawet mapy na których umieszczono kropkę.
Dobry wieczór. Mam pytanie odnośnie wielkości czcionek – czy wszędzie tam gdzie jest wspomniana wielkość jaką muszą być podane konkretne informacje to czy są to rozmiary minimalne, czy obowiązujące jak przy ad.3 „czcionka 3 mm dla butelki 0,75 l”?
Z góry dziękuję za odpowiedź
A czy dopuszczalne jest aby nazwa szczepu i rocznik wina były numerem partii produkcyjnej (którego nazwa jest jak rozumiem dowolną)? Oczywiście dotyczy to wina które nie było poddane certyfikacji. Np. wprowadzić zapis, że nr partii produkcyjnej podano na etykiecie. Wszystko oczywiście w imię ułatwiania sobie życia
Różne kody tego typu faktycznie zdarzają się w praktyce 🙂 Jeśli jednak będziemy zbyt dosadni to może się to skończyć w sposób oczywisty 🙂 Rocznik i odmianę podajemy wyłącznie po certyfikacji. Certyfikacja zaś nie stanowi najmniejszego problemu w dzisiejszych czasach.
Dzień dobry, Czy można kupażować ze sobą wina z różnych roczników, czy wyłącznie z tego samego rocznika, ale pochodzące z różnych odmian (np. Solaris z Phoenixem)?
Artykuł bardzo przydatny, zwłaszcza dla początkujących amatorów wina.
Bardzo dziękuję, taki był plan zatem będę się tym bardziej radował jeśli będzie faktycznie przydatny 🙂
Witam, trafilem ten ciekawy artykul. Mam pytanie: W jaki sposób na etykietach polskich win określona jest jakość wina. Dziekuje
Dziękuję za miłe słowo 🙂 Ufam, że artykuł jest przydatnym. Polskie prawo nie przewiduje stosowania wyróżnika „wino jakościowe”. Przy tej ilości winnic jaką obecnie posiadamy nie znajduje to uzasadnienia. Potwierdzenie jakości wina wynika zatem z rzetelności do której jesteśmy zobowiązani podczas podawania parametrów wina na etykiecie. Decyzja zakupowa konsumenta może więc polegać na świadomym wyborze miejsca wytworzenia, szczepu, rocznika, metody produkcji czy też zawartości alkoholu.
W art. jest podane jako przykład: alk. 12 % vol.
Jak ma wyglądać ten zapis dokładnie i czy trzeba podać oznaczenie obj.
Dokładnie tak jak napisałem 😛 Oznaczenie „vol.” można stosować zamiennie z „obj.” ale być musi. Jak wolisz 🙂
A nie jest tak, że tylko obj. jest dopuszczalne?
Nie, co do zasady informacje na etykiecie mogą być umieszczane w innych językach (byle konsekwentnie). Tylko część z nich (np. zawartość alergenów) musi być tłumaczona na język kraju w którym odbywa się sprzedaż (dlatego też widujemy często naklejki importerów).
Jak wygląda sprawa z etykietowaniem miodu pitnego? Odnoszą się do niego te same przepisy?
W zakresie ogólnych przepisów odnoszących się do znakowania żywności tak. Przepisy szczególne regulujące rynek wina odnoszą się jednak oczywiście wyłącznie do wina.
Czy zawartość alkoholu może być podawana/drukowana wraz z oznaczeniem partii produkcyjnej. Pytam bo można od razu wydrukować większa liczbę etykiet i tylko zmieniać zawartość alkoholu w zależności od partii.
Zawartość alkoholu musi być podana na etykiecie produktu wprowadzanego do sprzedaży, w sposób zgodny z przepisami (rozmiar czcionki, miejsce na etykiecie, treść oznaczeń itp.). Czy będzie wydrukowany na etykiecie, dodrukowany z numerem partii czy też dopisany ręcznie nie ma już znaczenia. W praktyce wielu producentów na większej serii etykiet nie umieszcza informacji, które ulegają zmianie jak numer partii, rocznik i odmiana (w przypadku wina) czy wspomniana zawartość alkoholu.
Czy mógłby Pan proszę wskazać informacje na etykiecie, które w przypadku importu wina z krajów UE muszą zostać przetłumaczone na język polski, jak również wskazać podstawę prawną wymaganego tłumaczenia na język polski dla poszczególnych punktów (1-9) z listy elementów obowiązkowych etykiety wina, wymienionych w artykule?
Szanowny Panie,
dziękuję za przybliżenie tematu. Ciekawi mnie, czy na etykiecie można informować dowolnie o zdobytych medalach na konkursach winiarskich, czy są jakieś regulacje prawne, które to ograniczają ?
Nie ma z tym problemu. Można informować swobodnie o zdobytych medalach.
Witam .Czy uważa Pan, że przy produkcji z winogron które nie pochodzą z upraw własnych nie można na etykiecie wpisać jako producenta podmiotu który przetwarza winogrona na wino (i również butelkuje)? Patrząc na definicję producenta w rozporządzeniu 2019/33 wydaje mi się że podmiot przetwarzający winogrona na wino będzie producentem nawet jak przetwarza winogrona niepochodzące z upraw własnych?
To nie jest kwestia moich poglądów tylko przepisów 🙂 Te zaś nie wymagają oznaczenia producenta a jedynie „miejsce wytworzenia wina” oraz określenie „podmiotu butelkującego”. Rozporządzenie 2019/33 zupełnie nie dotyczy zupełnie tego przedmiotu. Odpowiadając nieco inaczej na to pytanie to nie, nie trzeba oznaczać producenta winogron. Oczywiście nie istnieje możliwość produkcji wina z zakupionych winogron w systemie „małego winiarza” jest to jednak możliwe bez tych przywilejów.
Nie do końca się zrozumieliśmy co wynika pewnie z nieprecyzyjnego sformułowania pytania przeze mnie. Pytanie brzmi: czy można na etykiecie wskazać jako producenta i zarazem butelkującego firmę X, jeżeli firma ta produkuje wino z winogron niepochodzących z własnych upraw. Ja w przepisach nie widzę przeciwwskazań. Odnoszę sie do Ad. 5 Pana artykułu gdzie sugeruje Pan, że wskazanie firmy X jako butelkującego możliwe jest tylko jeżeli winogrona pochodzą z własnych upraw tej firmy. Z góry dziękuje za odpowiedź.
Odpowiedziałem na to pytanie całkiem precyzyjnie 🙂 Na winie nie podajemy producenta. Podajemy jedynie podmiot butelkujący 🙂 Co do moich sugestii z punktu 5 to niczego takiego tam nie napisałem – jest tam „można oznaczyć je zapisem” gdy wino jest butelkowane przez nas samych. W przypadku gdy podmiot butelkujący jest inny wpisujemy zwyczajnie dane tego podmiotu.
Ja ad. 5 czytam w ten sposób że wskazuje on na dwie przesłanki umożliwiające oznaczenie wina zapisem „zabutelkowano w winnicy”, a mianowicie:
– produkcje z upraw pochodzących z upraw własnych,
– zabutelkowanie przez samego winiarza
Stąd moje pytanie czy jeżeli producent produkuje z zakupionych winogron i sam butelkuje to można go wskazać zarówno jako producenta jak i butelkującego. Mam świadomość że przepisy nie wymagają wskazywania producenta ale czy uważa Pan że takie wskazanie na etykiecie może się znaleźć? Przepis dotyczący fakultatywnych danych szczegółowych wskazuje chyba że inne dane też umieścić na etykiecie wolno.
Tak, jeśli obie przesłanki zostaną spełnione łącznie to określenie „wyprodukowano i zabutelkowano przez …” będzie prawidłowe prawidłowe.
A co jeśli chodzi o samą dopuszczalność wskazania producenta na winie? Pisze Pan że na winie nie wskazujemy producenta ale ma Pan na myśli nie ma takiego obowiązku czy nie można tego robić?
Proszę przeczytać raz jeszcze ten artykuł na spokojnie 🙂 Obowiązkowe są wyłącznie te informacje, które wymienione zostały na powyższej liście. Obowiązkowo podajemy MIEJSCE WYTWORZENIA oraz DANE PODMIOTU BUTELKUJĄCEGO. Oczywiście możemy podać nazwę producenta.
Czy użycie oznaczenia „e” przy określeniu objętości prowadzi do jakichś dodatkowych komplikacji? W ustawie jest zapis, że jeżeli się na to decydujemy musimy prowadzić rejestr zabutelkowanego wina gdyż będzie to kontrolowane. Z tego co wiem GUM i tak kontroluje winiarzy, więc może warto umieścić znaczek i nie przejmować się, że nalewarka nalała o 1 ml za mało?
Oczywiście można oznaczać butelkę znakiem „e” ale musimy mieć na względzie także szerszy kontekst sprawy. Poza kwestiami dotyczącymi paczkowania czy znakowania ilości produktu mamy też przepisy akcyzowe. Szczególnie w przypadku wina produkowane z upraw własnych, tj. w tzw. reżimie „małego winiarza”, butelka jest naczyniem miarowym. Pojemność nominalna musi się zgadzać z ilością produktu akcyzowego jako, że od tej właśnie ilości naliczany jest podatek. Uśrednianie nie jest zatem dopuszczalne.
A jak IJHARS odnosi się do mapek z oznaczeniem województwa. Wiem, że oznaczenia krain geograficznych odpadają (podczas certyfikacji na rocznik i odmianę powiedziano mi że aby się certyfikować na miejsce pochodzenia, winnica musi być uprawiana minimum 25lat). Sporo winnic takie mapki umieszcza, pytanie czy zgodnie z prawem?
Znakowanie przede wszystkim nie powinno wprowadzać w błąd. Nie powinno tez zawierać określeń odmiejscowych – te mogą być umieszczane jedynie na wina z „apelacją”. Czy warunki takie spełnia oznaczenie na mapce? Kwestia interpretacji przepisu. Jak dotąd nie spotkałem się jednak z takim zastrzeżeniem w praktyce polskich winnic. Oczywiście jeśli nie jest to konieczne to nie musimy testować systemu 🙂
Dzień dobry, wielkie dzięki za ten artykuł. Chciałam się tylko upewnić choć czuję, że odpowiedź już znalazłam w komentarzach. Mam pytanie w kontekście miodu pitnego: jak wygląda w praktyce numer partii (ad 9) oraz numer identyfikacyjny partii wina (ad 11). Wygląda na to, że miód pitny wymaga tylko naniesienia numeru partii, bo tym drugim wypadku Dziennik Ustaw mówi wyłącznie o winie.
Tak, certyfikuje się wyłącznie wina (co do rocznika i odmiany). Dla miodu pitnego wystarczy numer partii. Odsyłam do wpisu, który poświęcony jest wyrobom winiarskim, takim jak miód pitny. Przepisy dla wina mogą spowodować pewne zamieszanie z uwagi na swoją specyfikę. https://paragrafwkieliszku.pl//znakowanie-cydru-miodu-pitnego-i-win-owocowych/
Witam, mam pytanie odnośnie nazw odmiejscowych, które jak rozumiem, nie mogą pojawić się na etykiecie wina polskiego, ponieważ brak nam apelacji. Natomiast jeśli na winie znajduje się logotyp Dziedzictwa Kulinarnego, na którym m.in. widnieje nazwa regionu np. Dolny Śląsk. W związku z powyższym, czy możliwe jest zamieszczenie logo DK z nazwą odmiejscową na etykiecie ?
Wszystko zależy od wrażliwości lokalnego IJHARSu. Zasadniczo nie oznaczamy nazwami odmiejscowymi win bez apelacji. Dziedzictwo Kulinarne nie jest certyfikacją w rozumieniu przepisów o ChNP zatem może budzić jakieś wątpliwości. Czasem drażliwe są nawet mapy na których umieszczono kropkę.
Szanowny Panie,
czy numer identyfikacyjny partii win należy podawać zawsze czy tylko w wypadku win podlegająych certyfikacji?
Numer identyfikacyjny przyznawany jest po certyfikacji. Jeśli certyfikacji nie mamy to podajemy wyłącznie numer partii.
Dobry wieczór. Mam pytanie odnośnie wielkości czcionek – czy wszędzie tam gdzie jest wspomniana wielkość jaką muszą być podane konkretne informacje to czy są to rozmiary minimalne, czy obowiązujące jak przy ad.3 „czcionka 3 mm dla butelki 0,75 l”?
Z góry dziękuję za odpowiedź
Są to rozmiary minimalne, w powyższym opracowaniu podane dla typowej butelki 0,75l.
Dziękuję serdecznie za odpowiedź. Miłego dnia.
Co oznacza L:07012020 17:17 L2 na grzancu galicyjskim?
„L” oznacza numer partii. Prawdopodobnie data rozlewu 🙂
A czy dopuszczalne jest aby nazwa szczepu i rocznik wina były numerem partii produkcyjnej (którego nazwa jest jak rozumiem dowolną)? Oczywiście dotyczy to wina które nie było poddane certyfikacji. Np. wprowadzić zapis, że nr partii produkcyjnej podano na etykiecie. Wszystko oczywiście w imię ułatwiania sobie życia
Różne kody tego typu faktycznie zdarzają się w praktyce 🙂 Jeśli jednak będziemy zbyt dosadni to może się to skończyć w sposób oczywisty 🙂 Rocznik i odmianę podajemy wyłącznie po certyfikacji. Certyfikacja zaś nie stanowi najmniejszego problemu w dzisiejszych czasach.
Dzień dobry, Czy można kupażować ze sobą wina z różnych roczników, czy wyłącznie z tego samego rocznika, ale pochodzące z różnych odmian (np. Solaris z Phoenixem)?
Można. W kupażu takim nie oznaczymy jednak rocznika.
Dziękuję.